Spóźniony miłosnik TBM!!(choć nigdy nie jest za późno)

Żałuje że nie widziałem tego filmu w kinie, ale obecnie mam 15 lat i jak leciał w kinach to nie interesowałem się takimi filmami. Oglądałem go tylko raz wczoraj i chcę obejrzeć jeszcze raz ale jestem taki bez życia (jak w żałobie) że nie mogę się zmusić by jeszcze raz TO przeżyć. Może za kilka dni...

To typowe, taki syndrom "pobbmowski" może trwać kilka dni i dłużej..
Przeczekaj i jak bedziesz miał ochote sięgnij po niego ponownie, choc ten ból..po seansie moze być większy albo mniejszy.

Ja zamierzam "celebrować" każdy seans (na razie było ich 1,5). Muszę kupić dvd po powrocie z wakacji, bo te online przerywają w połowie

Wiecie, co jeszcze mnie zaskakuje, Ty blue - jesteś niesamowita, po tych wszystkich latach Ty kochasz, tak samo mocno, mimo tego, że ponoć czas goi rany... Jak nasz Ennis. Pamiętam jak kiedyś kpiłem z wyoming, teksasu, a po głowie z USA chodziła mi tylko kalifornia i NYC. Teraz to one mnie nie obchodzą i oddałbym wszystko, żeby żyć w wyoming, nawet skromnie, samotnie. Wiem, że to naiwne i dziecinne ale najlepiej w okolicach filmowej Brokeback mimo, że nie do końca wiem gdzie to jest realnie (Kanada ? - nawet jeśli to dla mnie i tak odniesieniem pozostana środkowe stany) Nawet coś tak błachego zmienił we mnie ten film - uległem głębokiemu przewartościowaniu, a mój świat legł w gruzach.

Witaj mzap:) Twoje posty mnie bardzo wzruszyly. Ja codziennie jeszcze juz od 9 miesiecy przezywam BBM , doslownie codziennie. Uczucia sa rownie silne jak wtedy po pierwszym seansie. Nie licze ile razy obejrzalam w calosc BBM , ale ok.15 napewno:)))
A film zmienil doslownie moje zycie! pozdrawiam goraco:)

Witam Cię Kate, ciesze się, że jesteś.